منقلب شدن پيامبر در شب قدر بود كه به تعبير مرحوم علامة طباطبايي همة قرآن در شب قدر بر قلب مبارك پيامبر نازل مي شد.1[1] كه مقصود حقيقت و جوهرة قرآن منهاي الفاظ و مفاهيم تكراري بود. قرآن يك نزول دفعي دارد و يك نزول تدريجي. نزول دفعي ، نزول مفهوم و حقيقت قرآن بود و نزول تدريجي در طي 23 سال در شب بعثت آمدن جبرئيل امين همراه با وحي الهي و خواندن آيات سورة علق بود. كه موجب انقلاب روحي پيامبر شد. آن بزرگوار زياد يا كم در تمامي زمان هايي كه وحي نازل مي شد ، براي حضرت ايجاد مي شد، منتهي در روز بعثت، حالت اضطراب و خستگي فوق العاده، محسوس ترو بيش تر بود، زيرا پيامبر گرامي براي اولين بار با فرشتة امين الهي روبرو شده بود. اين اضطراب تا حدي طبيعي است و منافاتي با يقين و اطمينان او به درستي آنچه به او ابلاغ شده ندارد، زيرا روح هر اندازه توانا باشد و بادستگاه غيب و عوالم روحاني بستگي داشته باشد، باز در آغاز كار، وقتي با جبرئيل ايمن كه تا حال با او رو برو نشده است، آن هم در بالاي كوه و به تنهايي، اضطراب و وحشتي به او دست مي دهد. بعداً اين اضطراب عادي تر گرديد.[2]



بنابراين دليلي نداريم هنگام نزول دفعيِ حقايق قرآني، پيامبر انقلاب حال پيدا نكرده باشد.



1[1] ترجمة تفسير الميزان ، ج 20، ص 763، بنياد علمي و فرهنگي علامه طباطبايي.



2[2] آيت الله جعفر سبحاني، فروغ ابديّت ، ج1، ص 218 ـ 229.